Pobierz jeden z trzech darmowych wzorów rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron! Pobierz wzór porozumienia o rozwiązaniu przez pracodawcę umowy o pracę za porozumieniem stron w formacie DOC (Word). Pobierz wzór porozumienia o rozwiązaniu przez pracodawcę umowy o pracę za porozumieniem stron w formacie PDF, gotowy do druku. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli jest to uzasadnione sytuacją finansową pracodawcy, między pracodawcą a reprezentacją pracowników może być zawarte porozumienie o zawieszeniu stosowania zakładowych przepisów prawa w całości lub w części przepisów prawa pracy określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy, przy czym nie Chociaż wydawałoby się, że rozwiązanie umowy za porozumieniem stron jest najlepszym sposobem zakończenia stosunku pracy, to każdy pracownik powinien rozważyć, czy w jego konkretnej sytuacji życiowej rozwiązanie umowy na tej podstawie będzie dla niego korzystne, gdyż zgadzając się na nie, pozbawia się wielu przywilejów. Art. 30. § 1. Umowa o pracę rozwiązuje się: 1) na mocy porozumienia stron; 2) przez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem); 3) przez oświadczenie jednej ze stron bez zachowania okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia); 29 września 2016. 123RF. W przypadku wolnych i kreatywnych zawodów, a także takich, które wymagają wykonywania poza zakładem pracy, pracodawcy najczęściej decydują się na stosowanie systemu zadaniowego czasu pracy. W praktyce oznacza to, że pracodawca rozlicza pracownika za konkretne zadania wykonane w ustalonym czasie. Dịch Vụ Hỗ Trợ Vay Tiền Nhanh 1s. Sprawdź jak napisać wniosek pracownika o ruchomy czas pracy, jaki układ elementów zastosować, zapoznaj się ze wzorem wniosku pracownika o ruchomy czas pracy. W ramach rozkładu czasu pracy, o którym mowa w art. 1401 pracodawca może przewidywać różne godziny rozpoczynania pracy w dniach, które zgodnie z tym rozkładem są dla pracowników dniami pracy lub określić przedział czasu, w ramach którego to pracownik zdecyduje o godzinie rozpoczęcia pracy w dniu, który zgodnie z tym rozkładem jest dla pracownika dniem pracy. Wprowadzenie ruchomego czasu pracy może nastąpić na pisemny wniosek pracownika, niezależnie od ustalonego rozkładu czasu pracy w układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi oraz w porozumieniu zawieranym z przedstawicielami pracowników, wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy (art. 150 § 3 i § 5 Układ Miejscowość, data; Dane pracownika (imię i nazwisko, stanowisko, jednostka organizacyjna); Dane pracodawcy; Nagłówek („Wniosek w sprawie wprowadzenia ruchomego czasu pracy”); Treść zasadnicza; Podpis pracownika; Pieczątka i podpis pracodawcy wraz z informacją czy wyraża zgodę. Wzór Wniosek w sprawie wprowadzenia ruchomego czasu pracy – wzór …………………….. (miejscowość, data) …………………….. …………………….. …………………….. (dane pracownika) …………………….. …………………….. …………………….. (dane pracodawcy) Wniosek o wprowadzenie ruchomego czasu pracy Na podstawie art. 150 § 5 uprzejmie proszę o objęcie mnie ruchomym czasem pracy, w którym: będę rozpoczynał(a) pracę w godzinach a kończył(a) w godzinach w dniach, które są dla mnie dniami pracy; w żadnym dniu praca nie będzie trwała dłużej niż 8 godzin; zachowane będą odpoczynki dobowy i tygodniowy; ponowne wykonywanie pracy w tej samej dobie nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. Proszę o wprowadzenie wyżej wymienionego rozkładu czasu pracy od dnia …………………….. Z poważaniem …………………….. (podpis pracownika) Wyrażam zgodę/nie wyrażam zgody* …………………….. (pieczątka i podpis pracodawcy) *niepotrzebne skreślić Komentarze I. Akta osobowe pracownika 1. Akta osobowe oraz pozostałe dokumenty pracownicze – źródła prawa w 2022 r. 2. Dokumentacja pracownicza prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej – obowiązki pracodawcy 3. Kwestionariusze osobowe: kandydata do pracy oraz pracownika, czy należy wciąż stosować? 4. Teczka z aktami osobowymi z podziałem na części: ABCD rodzaje dokumentów gromadzonych w części A rodzaje dokumentów gromadzonych w części B rodzaje dokumentów gromadzonych w części C rodzaje dokumentów gromadzonych w części D 5. Katalog danych osobowych i dokumentów dot. członków rodziny pracownika, których przetwarzanie jest dopuszczalne w świetle RODO 6. Monitoring w firmie – zasady stosowania oraz informowanie pracowników o monitoring II. Obowiązująca treść wybranych dokumentów pracowniczych 1. Umowa o pracę 2. Oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę 3. Oświadczenie o rozwiązaniu umowy bez wypowiedzenie 4. Świadectwo pracy Aktualny wzór świadectwa pracy Tryb i forma wnioskowania o wydanie świadectwa pracy po zmianie przepisów Wydawanie świadectwa pracy członkom rodziny po zmarłym pracowniku w świetle ostatnich zmian . III. Okresy przechowywania akt osobowych oraz pozostałych dokumentów pracowniczych: 50 lub 10 lat – do których pracowników jakie stosować terminy przechowywania dokumentów kadrowo-płacowych, w tym: Uprawnienia pracowników dotyczące pozyskiwania od pracodawców dokumentacji pracowniczej w trakcie zatrudnienia po zakończeniu stosunku pracy Bezgotówkowy sposób wypłaty wynagrodzenia za pracę – wymagane dokumenty Odpowiedzialność za wykroczenia przeciwko pracownikom związane z prowadzeniem i przechowywaniem dokumentacji pracowniczej IV. Czas pracy 1. Źródła prawa Kodeks pracy oraz rozporządzenie obowiązujące od 2019 r. regulujące zasady prowadzenia dokumentacji pracowniczej związanej z czasem pracy Porozumienia: z przedstawicielem załogi / lub ze związkami zawodowymi / nt. rozkładów czasu pracy i okresów rozliczeniowych w 2022 r. Regulamin pracy lub obwieszczenie o systemach czasu pracy 2. Wymiar czasu pracy w 2022 r. Wpływ zwolnienia lekarskiego na rozliczenie czasu pracy Urlop wypoczynkowy, a zmiana grafiku/harmonogramu czasu pracy Rozliczenia czasu pracy w przypadku nieprzepracowania przez pracownika pełnego okresu rozliczeniowego z przyczyn zawinionych przez pracownika 3. Systemy czasu pracy – korzyści i mankamenty z punktu widzenia pracodawcy oraz uprawnienia dla pracowników wynikające z różnych systemów czasu pracy Podstawowy Równoważny Zadaniowy Skrócony czas pracy oraz praca weekendowa Praca w pozostałych systemach i rozkładach czasu pracy, w tym praca zmianowa 4. Normy: dobowa i tygodniowa czasu pracy i zasada średnio pięciodniowego tygodnia pracy i okresy rozliczeniowe czasu pracy obowiązujące w Doba robocza, a praca w warunkach jej przekroczenie w świetle ostatniej nowelizacji Kodeksu pracy. Ruchomy czas pracy w praktyce 5. Minimalny odpoczynek od pracy w różnych systemach czasu pracy Minimalny obowiązkowy, nieprzerwany odpoczynek pracownika: 11-godzinny dobowy i 35-godzinny tygodniowy Dopuszczalne prawem odstępstwa w zakresie minimalnego wypoczynku System, rozkład czasu pracy oraz okresy rozliczeniowe: jak wybrać najkorzystniejsze rozwiązania uwzględniając specyfikę firmy? 6. Praca w porze nocnej 7. Praca w godzinach nadliczbowych Dodatki 50% Dodatki 100% za godziny nadliczbowe Udzielania czasu wolnego za nadgodziny 8. Praca w dniu wolnym, niedziele i święta –różne zasady rekompensowania dla poszczególnych grup pracowniczych, w tym osób na stanowiskach kierowniczych. 9. Dokumentacja związana z planowaniem i rozliczaniem czasu pracy w 2022 r. Umowa o pracę oraz indywidualna informacji o warunkach zatrudnienia – zapisy dot. czasu pracy Czemu służy i co powinna zawierać karta ewidencji czasu pracy Lista obecności oraz elektroniczna ewidencja pobytu na terenie zakładu pracy Tworzenie papierowych i elektronicznych rozkładów czasu pracy Wniosek pracownika o ruchomy czas pracy Wniosek pracownika o indywidualny rozkład czasu pracy Wnioskowanie o wolne celem opieki nad dzieckiem na podst. kp Wniosek o wolne celem załatwienia spraw prywatnych Dokumentacja związana z pracą w nadgodzinach Podróż służbowa – jak rozliczyć i dokumentować czas pracy – przykłady, orzeczenia SN Dokumentacja dot. pracy zdalnej Pozostałe dokumenty pracownika przechowywane poza aktami osobowymi powiązane z czasem pracy oraz dokumentacja urlopowa, dokumentacja płacowa Udostępnianie dokumentacji o czasie pracy w świetle RODO 10. Konsekwencje naruszania przepisów o czasie pracy dla pracownika i dla pracodawcy Kary porządkowe wymierzane przez pracodawcę dla pracowników nieprzestrzegających przepisów o czasie pracy Obowiązki oraz zakres odpowiedzialności: pracodawcy, kierowników/dowódców zmiany / brygadzistów z tytułu niewłaściwej organizacji i rozliczenia czasu pracy podległych pracowników (odpowiedzialność porządkowa, odpowiedzialność karna) Najczęściej popełniane błędy w zakresie planowani i rozliczania czasu pracy, jak ich uniknąć 11. Planowane zmiany w prawie pracy w 2022 r. PROGRAMY SZKOLEŃ szkolenia wyjazdowe od 11 lat Inne... Pracodawca, którego pracownicy wykonują pracę poza zakładem pracy, może rozważyć wprowadzenie dla nich zadaniowego systemu czasu pracy. W takim systemie pracodawca rozlicza pracownika z wykonanych zadań i nie musi rejestrować jego godzin pracy. Dla pracowników praca w zadaniowym systemie czasu pracy jest z reguły korzystna, ponieważ mogą oni wykonywać pracę w elastycznym rozkładzie czasu może pracować w zadaniowym systemie czasu pracyZadaniowy czas pracy może zostać wprowadzony w 3 przypadkach:gdy uzasadnia to rodzaj pracy,gdy jest to uzasadnione organizacją pracy,gdy jest to uzasadnione miejscem wykonywania zastosować zadaniowy czas pracy, nie muszą być spełnione łącznie wszystkie wymienione wyżej warunki. Wystarczy, że spełniony zostanie tylko jeden ze wskazanych przypadków. Zadaniowy czas pracy jest wprowadzany zwykle przy wykonywaniu pracy, w której nie jest konieczna stała obecność pracownika w zakładzie pracy i współdziałanie pracownika z pracodawcą oraz z innymi pracownikami. Wprowadzenie zadaniowego czasu pracy jest uzasadnione w takich przypadkach, w których nie można z góry określić czasu potrzebnego do wykonania zadań przez pracownika lub nie można precyzyjnie określić pory dnia, w której praca powinna być wykonana. Chodzi tu o takie stanowiska pracy, na których pracownicy wykonują pracę samodzielnie, bez konieczności konsultacji swojej pracy z innymi pracownikami. Samodzielność wykonywania pracy oznacza, że pracownik decyduje, kiedy w danej porze dnia oraz tygodnia wykona swoje zadania. Wynika to z faktu, że zadaniowy czas pracy dotyczy stanowisk pracy, na których efekty pracy są uzależnione od wielu czynników zewnętrznych, np. od warunków atmosferycznych czy kontaktów z że w zadaniowym czasie pracy pracownik samodzielnie decyduje, kiedy ma wykonać zadanie, nie oznacza braku podporządkowania się pracodawcy i jego ewentualnym poleceniom w tym zakresie. Pracownik zawsze bowiem musi podporządkować się poleceniom pracodawcy, ponieważ takie podporządkowanie wynika z istoty stosunku pracy (art. 22 § 1 Kodeksu pracy).Wprowadzenie zadaniowego czasy pracy jest możliwie na stanowiskach, na których nie jest konieczne lub jest niemożliwe dokładne określenie godzin pracy. W takim przypadku nie można kontrolować dokładnie czasu pracy, czyli ma to miejsce wówczas, gdy pracownik pracuje w terenie lub w prawa jest wprowadzenie dla pracownika zadaniowego czasu pracy, jeśli wiadomo, że dane zadania nie mogą być wykonane w normalnym czasie pracy, tj. w czasie 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin tygodniowo. Taka sytuacja stanowi obejście zarówno przepisu dotyczącego zadaniowego czasu pracy, jak i przepisów o rekompensacie pracy w godzinach nadliczbowych. WAŻNE!Zadaniowy czas pracy nie może zostać wprowadzony, jeżeli w góry wiadomo, że pracownik nie będzie mógł wykonać powierzonych zadań w normalnym czasie wprowadzić zadaniowy czas pracy, nie wystarczy samo nazwanie systemu czasu pracy pracownika zadaniowym czasem pracy. Wprowadzenie takiego systemu musi bowiem nastąpić przez określenie zadań pracownika np. w umowie o pracę, przy czym chodzi tu nie tylko o zadanie realizowane w danym momencie, ale również o takie, które może zostać zrealizowane w przyszłości. PRZYKŁAD Pracodawca zapisał w umowie o pracę, że wymiar czasu pracy dla pracownika pracującego w systemie zadaniowego czasu pracy zależy od uzyskania określonej wartości sprzedaży produktów oferowanych przez firmę. Taki zapis jest niezgodny z prawem. Zadaniowy czas pracy nie może być stosowany z innych powodów niż wskazane w Kodeksie pracy. Jak podkreślił Sąd Najwyższy w wyroku z 15 listopada 2006 r. (I PK 117/06, OSNP 2007/21–22/310), nie jest dopuszczalne w ramach zadaniowego czasu pracy wskazanie osiągnięcia określonego rezultatu ekonomicznego, np. wartości sprzedaży, jako podstawy wymiaru czasu pracy, ponieważ oznaczałoby to przeniesienie na pracownika ryzyka działalności gospodarczej. Możliwość ustanowienia zadaniowego czasu pracy istnieje wówczas, gdy czynności wykonywane przez pracownika mają charakter skonkretyzowany, zamknięty i powtarzający się, co podkreślił Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 5 lutego 2008 r. (II PK 148/07, OSNP 2009/7–8/93). Oznacza to, że jeżeli pracownik wykonuje codziennie, w określonym przez pracodawcę czasie polecenia swego przełożonego, to bez względu na stosowaną nazwę nie można przyjąć, aby jego czas pracy określały zadania (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z 4 sierpnia 1999 r., I PKN 181/99, OSNP 2000/22/810).Porozumienie o wprowadzeniu zadaniowego czasu pracyPrzepisy wymagają, aby pracodawca przed wprowadzeniem zadaniowego czasu pracy porozumiał się z pracownikiem co do czasu niezbędnego do wykonania powierzonych mu w związku z tym pytanie, czy to porozumienie oznacza konieczność uzyskania zgody pracownika czy tylko jego stanowiska w tej sprawie. W wyroku 5 lutego 2008 r. (II PK 148/07, OSNP 2009/7–8/93) Sąd Najwyższy orzekł, że wynikające z art. 140 wymaganie „porozumienia” z pracownikiem nie oznacza uzgodnienia, lecz konsultację. Brak takiego porozumienia nie powoduje nieskuteczności ustanowienia zadaniowego systemu czasu pracy, ale w razie sporu rodzi po stronie pracodawcy obowiązek wykazania, że powierzone pracownikowi zadania były możliwe do wykonania w granicach norm czasu pracy określonych w art. 129 WAŻNE!Porozumienie z pracownikiem o wprowadzeniu zadaniowego czasu pracy ma charakter niewiążącej konsekwencji należy przyjąć, że pracodawca musi skonsultować zamiar wprowadzenia zadaniowego czasu pracy z pracownikiem, ale zgoda pracownika nie jest wymagana dla skuteczności zastosowania takiego systemu czasu pracy. W praktyce niespełnienie wymogu konsultacji z pracownikiem zamiaru wprowadzenia zadaniowego czasu pracy oraz zastosowanie tego systemu wbrew opinii pracownika nie oznacza nieskuteczności wprowadzenia zadaniowego czasu pracy. W razie sporu to pracodawca będzie musiał wykazać, że powierzał pracownikowi zadania możliwe do wykonania w normalnym wymiarze czasu nie przewidują żadnej formy, w jakiej powinno być dokonane wskazane porozumienie. Do celów dowodowych można te ustalenia sporządzić w formie pisemnej, na wypadek ewentualnego sporu z wprowadzania zadaniowego czasu pracyZadaniowy system czasu pracy może być wprowadzony przez pracodawcę dla jednego pracownika lub grupy albo grup i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okresy rozliczeniowe czasu pracy ustala się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w obwieszczeniu, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest zobowiązany do ustalenia regulaminu pracy (art. 150 § 1 Kodeksu pracy). Powyższe sposoby dotyczą także wprowadzania zadaniowego czasu formą wprowadzenia zadaniowego czasu pracy jest obwieszczenie pracodawcy. Do wejścia w życie obwieszczenia stosuje się przepis dotyczący wejścia w życie regulaminu pracy (art. 150 § 4 Kodeksu pracy), co oznacza, że obwieszczenie wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników, w sposób przyjęty u danego pracodawcy, np. przez wywieszenie na tablicy ogłoszeń, poinformowanie pracowników e-mailem lub przez wewnętrzny firmowy system intranet. Obwieszczenie nie wymaga żadnych konsultacji ani uzgodnień z organizacją związkową lub przedstawicielami dość łatwym sposobem wprowadzenia zadaniowego systemu czasu pracy jest jego wprowadzenie w regulaminie pracy. Postanowienia dotyczące zadaniowego czasu pracy zawarte w regulaminie pracy łatwiej jest bowiem zmienić niż postanowienia zawarte w układzie zbiorowym pracy. Regulamin pracy zawiera informacje dotyczące: organizacji pracy, terminu, miejsca, czasu i częstotliwości wypłaty wynagrodzenia, a także informacje dotyczące systemów i rozkładów czasu pracy oraz przyjętych okresów rozliczeniowych czasu pracy (art. 1041 § 1 Kodeksu pracy).Regulamin pracy ustala pracodawca w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową, jeżeli taka działa w zakładzie. Pracodawca wprowadza samodzielnie regulamin pracy, gdy:nie uzgodni treści regulaminu pracy z organizacją związkową w terminie przyjętym przez strony,u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja pracy wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników, w sposób przyjęty u danego pracodawcy (art. 1043 § 1 Kodeksu pracy).Jeżeli zadaniowy system czasu pracy będzie dotyczył większej liczby pracowników, a u pracodawcy działają związki zawodowe, ten system czasu pracy może być wprowadzony w układzie zbiorowym pracy. Wprowadzenie układu zbiorowego wymaga dość skomplikowanej procedury, ponieważ do jego uchwalenia dochodzi w drodze rokowań ze związkami zawodowymi, a następnie układ podlega wpisowi do rejestru prowadzonego dla:układów ponadzakładowych przez ministra pracy,układów zakładowych przez właściwego okręgowego inspektora Kodeksu pracy nie przewidują umowy o pracę jako formy wprowadzania wobec pracownika zadaniowego systemu czasu pracy, ale taka forma jest także możliwa. Wprowadzenie zadaniowego systemu czasu pracy do umowy o pracę jest mało praktykowane z uwagi na ewentualne późniejsze dokonywanie zmian w postanowieniach umowy. Jeśli zatem do umowy o pracę zostanie wpisany zadaniowy system czasu pracy i nastąpi konieczność późniejszej zmiany systemu czasu pracy, należy tego dokonać:na podstawie zmiany umowy z drodze porozumienia pracownika i pracodawcy,w drodze wypowiedzenia pracy w systemie zadaniowymWymiar czasu pracy pracownika w systemie zadaniowym powinien być ustalony w taki sposób, aby pracownik mógł wykonać zadania w normach czasu pracy, czyli w 8 godzinach na dobę i przeciętnie w 40 godzinach tygodniowo w ramach przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy. Jednocześnie, w razie wątpliwości w tym zakresie, pracodawca ma obowiązek wykazać, że powierzał pracownikowi zadania możliwe do wykonania w czasie pracy, który wynika z norm określonych w Kodeksie pracy, co podkreślił Sąd Najwyższy w wyroku z 15 marca 2006 r. (II PK 165/05, OSNP 2007/5–6/69).Jeśli zatem pracodawca wyznaczy pracownikowi zadania, których pracownik nie jest w stanie wykonać w normalnym czasie pracy, oznacza to wykonywanie pracy w czasie przekraczającym normy czasu pracy, a pracownik może domagać się zapłaty wynagrodzenia za pracę w godzinach sprawdzić, czy doszło do naruszenia przepisów o czasie pracy, a tym samym czy wystąpiła praca w godzinach nadliczbowych, należy przede wszystkim ustalić, czy pracownika rzeczywiście dotyczy zadaniowy czas pracy, a to oznacza sprawdzenie, czy zostały spełnione warunki wprowadzenia tego systemu czasu pracy. Następnie należy ustalić rozmiar powierzonych pracownikowi zadań oraz możliwość ich wykonania w ramach norm czasu pracy. PRZYKŁADFirma zatrudniła pracownika na pół etatu w zadaniowym systemie czasu pracy. W przypadku ustalenia w umowie o pracę, że pracownik będzie pracował na 1/2 etatu, wymiar zadań musi być proporcjonalny do wymiaru etatu i możliwy do wykonania w czasie przypadającym na tę część jest podwyższenie stawki wynagrodzenia pracownikowi niepełnosprawnemu, zatrudnionemu w zadaniowym systemie czasu pracy, zamiast obniżenia wymiaru zadań w sposób pozwalający na ich wykonanie w obowiązującym go wymiarze czasu pracy, co podkreślił Sąd Najwyższy wyroku z 24 marca 2000 r. (I PKN 553/99, OSNP 2001/15/484).W ramach zadaniowego czasu pracy pracodawca musi zagwarantować pracownikowi wykonującemu pracę w tym systemie minimalny nieprzerwany odpoczynek dobowy, tj. co najmniej 11 godzin czasu wolnego między zakończeniem pracy a jej rozpoczęciem (art. 132 Kodeksu pracy) oraz minimalny 35-godzinny nieprzerwany odpoczynek tygodniowy (art. 133 Kodeksu pracy). Pracodawca musi także przestrzegać przepisów o czasie pracy w niedziele i święta (art. 1519-art. 15112 Kodeksu pracy).Urlop wypoczynkowy w zadaniowym czasie pracyW przypadku pracowników pracujących w zadaniowym systemie czasu pracy urlop wypoczynkowy przysługuje na takich samych zasadach, jak dla innych pracowników. Udzielenie urlopu wypoczynkowego wiąże się w tym przypadku ze zmniejszeniem wymiaru zadań, które w danym miesiącu pracownik powinien wykonać. PRZYKŁAD Księgowa jest zatrudniona w firmie na pełny etat w zadaniowym systemie czasu pracy. Przysługuje jej 20 dni urlopu wypoczynkowego. W styczniu br. wykorzystała 2 dni urlopu. W tym przypadku pracodawca powinien odpisać z puli urlopowej pracownicy po 8 godzin za każdy dzień urlopu, ponieważ tyle wynosi jej dobowa norma czasu pracy. Ponadto w miesiącu, w którym księgowa wykorzystuje urlop wypoczynkowy, pracodawca powinien zmniejszyć pracownicy wymiar zadań do wykonania o czas, w którym korzystała z urlopu wypoczynkowego, czyli o 16 godzin. Ewidencjonowanie godzin pracyZadaniowy czas pracy polega na rozliczaniu pracownika z realizacji powierzonych mu zadań. Pracownik sam decyduje, w jakim czasie w dobie i w tygodniu wykona powierzone zadanie. Podlega to sprawdzeniu przez pracodawcę terminu wykonania powierzonego zadania. Z tego względu wobec pracowników objętych zadaniowym czasem pracy nie ewidencjonuje się godzin pracy (art. 149 § 2 Kodeksu pracy).Pracodawca jest jednak zobowiązany zawsze prowadzić ewidencję czasu pracy takich pracowników, obejmującą okresy urlopów wypoczynkowych, urlopów bezpłatnych, okresy niezdolności do pracy z powodu choroby czas pracy kierowcówW stosunku do kierowców obowiązują szczególne przepisy dotyczące zadaniowego czasu pracy. Do kierowców wykonujących przewóz drogowy może być stosowany zadaniowy czas pracy w przypadkach uzasadnionych rodzajem wykonywanych przewozów lub ich szczególną tym systemie zadania przewozowe ustala pracodawca w takim wymiarze, aby mogły być wykonane w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy w ramach 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie dłuższym niż 4 miesiące, oraz przy zachowaniu przepisów dotyczących przerw przeznaczonych na odpoczynek i okresów odpoczynku (art. 17 ustawy o czasie pracy kierowców). Rozkład czasu pracy w okresie wykonywania danego zadania przewozowego ustala i zalety stosowania zadaniowego czasu pracyZadaniowy czas pracy ma swoje plusy i minusy. Jeżeli jednak ze względu na specyfikę zakładu możliwe jest jego wprowadzenie, to warto się na to i zalety stosowania zadaniowego czasu pracy dla pracodawców Zalety systemu zadaniowego Wady systemu zadaniowego ● możliwość pracy w elastycznym rozkładzie czasu pracy, ● możliwość wykonywania pracy niezależnie od normalnego czasu funkcjonowania zakładu pracy, ● brak konieczności określenia godzin rozpoczynania i zakończenia pracy, ● możliwość swobodnego wyboru miejsca wykonania pracy (firma, mieszkanie pracownika, inne miejsce), ● brak ewidencji godzin pracy pracownika. ● brak pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w określonych dniach i godzinach, ● brak możliwości konsultowania się pracownika podczas pracy ze współpracownikami oraz z pracodawcą z uwagi na rozliczanie realizacji zadania, ● możliwość swobodnego decydowania przez pracownika o porze dnia i tygodnia wykonania pracy, ● ograniczone możliwości stosowania zadaniowego czasu pracy (nie może być wprowadzony wszędzie tam, gdzie jest wymagana ścisła współpraca pracownika z pracodawcą i innymi pracownikami oraz w przypadku pracowników świadczących pracę w jednym miejscu i czasie pod kierownictwem pracodawcy), ● wykonywanie zadań realizowanych w ramach zdaniowego czasu pracy jest często uzależnione od warunków zewnętrznych, np. od warunków atmosferycznych, czy osób trzecich (kontrahentów). Podstawa prawna:art. 22 § 1, art. 1041 § 1, art. 1042, art. 1043, art. 129, art. 132, art. 133, art. 140, art. 149 § 2, art. 150, art. 1519–15112, art. 24111 Kodeksu pracy,art. 17 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców ( Nr 92, poz. 879 ze zm.). Pytanie pochodzi z programu Serwis Prawa Pacy i Ubezpieczeń powinna być skonstruowana umowa o pracę dla asystenta rodziny w systemie zadaniowego czasu pracy?OdpowiedźUmowa o pracę w zadaniowym systemie czasu pracy z formalnego punktu widzenia nie różni się w sposób istotny od standardowej umowy o pracę. W tym przypadku, warto jednak zwrócić szczególną uwagę na pewne elementy, takie jak: miejsce wykonywania pracy, czas pracy i zadania Mając powyższe na uwadze, należy pamiętać o pewnych istotnych wykonywania pracy, ze względu na charakter pracy, powinno być z reguły określone jako pewien obszar administracyjny, tj. teren gminy, do czasu pracy, to brak określenia ścisłych ram czasowych pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy nie oznacza jednak, że możliwe jest nadużywanie zadaniowego systemu czasu pracy w celu powierzenia pracownikowi znacznie szerszego zakresu zadań, niż byłoby to możliwe w systemie godzinowym. Zadaniowy system czasu pracy nie oznacza bowiem, że pracownika obowiązuje tzw. "nienormowany czas pracy". Określenie zadań powinno się odbyć już przy zawieraniu umowy o pracę. Nie jest czasem pracy ani wymiarem zadań sytuacja, gdy pracodawca zleca pracownikowi na bieżąco zadania do wykonania. Powierzone zadania powinny być możliwe do wykonania przez pracownika w normalnym czasie pracy, tj. nieprzekraczającym ośmiu godzin na dobę i średnio 40 godzin tygodniowo (wymiar czasu pracy wynikający z art. 129 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy; tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Pracownika dotyczy także 11-godzinny odpoczynek dobowy, 35-godzinny odpoczynek tygodniowy oraz zasada 5-dniowego tygodnia dla pracowników zatrudnionych w tym systemie powinny być tak ustalone i skonkretyzowane, aby ich wykonanie było możliwe bez konieczności przekraczania dziennych norm czasu pracy. Nie ma natomiast wątpliwości co do tego, że pracodawca może nakazać pracownikowi częściowe wykonanie zadań w miejscu przez niego wyznaczonym (w tym w zakładzie pracy). Generalnie wyznaczanie zadań powinno się odbywać po porozumieniu z pracownikiem. W praktyce oznacza to potrzebę konsensusu w sprawie wymiaru zadań. Brak porozumienia nie powoduje jednak nieskuteczności ustanowienia zadaniowego czasu pracy. Przyjmuje się jednak, że sankcją za brak porozumienia, jest konieczność (w razie sporu) wykazania przez pracodawcę, że powierzone zadania były możliwe do wykonania w granicach norm czasu pracy określonych w art. 129 pochodzi z programu Serwis Prawa Pacy i Ubezpieczeń Społecznych. Pracownica zatrudniona jest w zadaniowym czasie pracy na stanowisku dziennikarza w pełnym wymiarze czasu pracy. Powróciła do pracy, po wykorzystaniu przysługującego jej urlopu macierzyńskiego i wypoczynkowego. W oświadczeniu pracownika dotyczących uprawnień rodzicielskich określiła, iż zgodnie z art. 148 zamierza korzystać z uprawnienia do wykonywania pracy wyłącznie do 8 godzin na dobę. Natomiast z określonego w art. 178 § 2 określiła, iż nie zamierza korzystać z podanych tam uprawnień. Czy pierwsze oświadczenie nie wyklucza następnego? Czy sytuacja taka może być dopuszczalna? Pracownik zatrudniony w zadaniowym systemie czasu pracy nie musi składać oświadczenia o zamiarze korzystania z 8 godzinnego dnia pracy, gdyż taka norma czasu pracy obowiązuje go z mocy prawa. Zgodnie z art. 148 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) – dalej w systemach i rozkładach czasu pracy, o których mowa w art. 135-138, 143 i 144, czas pracy: 1) pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, 2) pracownic w ciąży, 3) pracowników opiekujących się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia, bez ich zgody - nie może przekraczać 8 godzin. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany w związku ze zmniejszeniem z tego powodu wymiaru jego czasu pracy. Zawarte w art. 148 ograniczenia dotyczą systemów równoważnego czasu pracy (art. 135-137 pracy w ruchu ciągłym i prac, które nie mogą być wstrzymane ze względu na konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności (art. 138 a także systemów skróconego tygodnia pracy (art. 143 oraz pracy weekendowo-świątecznej (art. 144 Wymienione systemy czasu pracy dopuszczają, ze swej istoty, możliwość przedłużania dobowego wymiaru czasu pracy pracowników ponad 8 godzin na dobę. System zadaniowego czasu pracy został natomiast przewidziany w art. 140 Zgodnie z nim pracodawca po porozumieniu z pracownikiem, ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając jednak obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy. Zadaniowy system czasu pracy zakłada wyznaczanie zadań pracownikom w taki sposób, aby można je było wykonać w normalnym czasie pracy, tj. przeciętnie 40 godzin w tygodniu i 8 godzin dziennie. Pracodawca nie może, wyznaczać pracy ponad ten wymiar. Rolą pracodawcy jest takie planowanie zadań, aby czas ich wykonania nie powodował naruszenia powszechnie obowiązujących norm czasu pracy. Wyznaczenie pracownikom zadań niemożliwych do spełnienia w normalnym czasie pracy jest naruszeniem przepisów o czasie pracy i uzasadnia roszczenie pracownika o ustalenie wynagrodzenia odpowiadającego faktycznie wykonanej pracy, z uwzględnieniem dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych. Takie stanowisko reprezentuje również Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 4 sierpnia 1999 r. (I PKN 181/99, OSNP 2000, nr 22, poz. 810), które stanowi, że nazywanie czasu pracy zadaniowym nie wyłącza stosowania przepisów o wynagrodzeniu za pracę w godzinach nadliczbowych. A zatem pracownik zatrudniony w zadaniowym systemie czasu pracy, opiekujący się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia, nie musi składać oświadczenia przewidzianego w art. 1891 w zakresie korzystania z 8 godzinnego dnia pracy. Wykonywanie pracy przez 8 godzin na dobę nie jest w jego przypadku uprawnieniem, z którego może nie skorzystać. Zatrudnienie w zadaniowym systemie czasu pracy nie przewiduje wykonywania pracy w wyższym, niż 8 godzin na dobę, wymiarze czasu pracy. 2. Pracownik zatrudniony w zadaniowym systemie czasu pracy, opiekujący się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia, może nie skorzystać z uprawnień przewidzianych w art. 178 § 2 Zgodnie z art. 1891 jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie dziecka są zatrudnieni, z uprawnień określonych w art. 178 § 2 może korzystać jedno z nich. Art. 178 § 2 stanowi, iż pracownika opiekującego się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia nie wolno bez jego zgody zatrudniać w godzinach nadliczbowych, w porze nocnej, w systemie czasu pracy, o którym mowa w art. 139 jak również delegować poza stałe miejsce pracy. Z określonych w tym przepisie uprawnień mogą korzystać wszyscy pracownicy opiekujący się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia, bez względu na wymiar czasu pracy czy też system czasu pracy, w jakim są zatrudnieni. Również wszyscy pracownicy (bez względu na system czasu pracy) mogą z nich zrezygnować. A zatem złożenie oświadczenia o nieskorzystaniu przez pracownika zatrudnionego w systemie zadaniowego czasu pracy, opiekującego się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia, z przewidzianych w art. 178 § 2 uprawnień, jest dopuszczalne i zgodne z przepisami prawa pracy. W takim przypadku zatrudnianie takiego pracownika w godzinach nadliczbowych, w porze nocnej oraz delegowanie go poza stałe miejsce pracy jest dozwolone. Pracodawca będzie mógł polecać pracownikowi zatrudnionemu w zadaniowym systemie czasu pracy, opiekującemu się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia, który złożył oświadczenie o niekorzystaniu z uprawnień przewidzianych w art. 178 § 2 pracę w godzinach nadliczbowych. Na powyższe nie wpływu fakt, iż pracownik taki objęty jest powszechną 8 godzinną dobową normą czasu pracy. Pamiętać należy, iż praca w godzinach nadliczbowych nie może być elementem stałego rozkładu czasu pracy. Dopuszczalna jest jedynie w przypadkach wyjątkowych takich jak konieczność prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii, czy w związku ze szczególnymi potrzebami pracodawcy.

zadaniowy czas pracy wzór porozumienia